Kunsthistorisch onderzoek
Onder kunsthistorische materiaal wordt alles gerekend dat te zeldzaam of waardevol is om destructief te bemonsteren. Hierbij gaat het om paneelschilderijen, meubelstukken en muziekinstrumenten. Deze objecten zijn beperkt beschikbaar voor dendrochronologisch onderzoek. Restauratiewerkzaamheden zijn een gelegenheid om een dateringsonderzoek uit te laten voeren. Gezien de grote waarde die deze objecten vertegenwoordigen is het van het grootste belang voorafgaand aan het onderzoek vast te stellen wat de mogelijkheden en beperkingen zijn. Als er meerdere specialisten bij het onderzoek betrokken zijn moet duidelijk zijn welke specialist welke handelingen verricht.
Registratie van het jaarringpatroon
In plaats van fysieke monsters wordt het jaarringpatroon met macrofotografie vastgelegd. Dit tast het object niet aan. Het hout moet echter langs een smalle strook oppervlakkig geprepareerd worden om de de jaarringen zichtbaar te maken. Hiervoor wordt een scalpel of scheermesje gebruikt. geen sporen na laat is een oppervlakkige preparatie van het hout vaak noodzakelijk. Indien dit het werk te veel aantast, moeten andere preparatiemethoden, zoals microabrasie, overwogen worden of is onderzoek met de huidige methoden simpelweg geen optie.
Selectie
Voor kunsthistorische objecten werden hoge eisen gesteld aan het hout dat gebruikt werd. De fijne nerf die de gewenste bewerking mogelijk maakte, betekent vaak dat het materiaal ook zeer geschikt is voor dendrochronologisch onderzoek. De beperking van dit materiaal is dat er zelden spinthout aangetroffen wordt; dit werd zorgvuldig verwijderd, alhoewel soms nog een restje aangtroffen kan worden.